fifty-fifty?

Van een lezer uit de V.S. ontving ik een vraag n.a.v. mijn blog over “de goede strijd van het geloof”. De inhoud kon hij niet anders dan onderschrijven maar het riep wel een vraag bij hem op die ik hier vertaald en samenvattend weergeef:

Als God het is, die een mens geloof geeft, vanwaar dan de aanmoediging om daarin te blijven staan en er uit te leven? Dat is dan toch óók zijn werk?

Deze vraag komt in allerlei toonaarden altijd weer naar boven. De vraag naar wat Gods werk aan de ene kant is en het aandeel van de mens aan de andere kant. Als ons geloof en ons standhouden daarin en het uitleven daarvan 100% Gods werk is (Ef.2:8), wat hebben oproepen en aanmoedigingen aan het adres van de mens dan voor zin? Of liggen de verhoudingen anders en heeft ook de mens een aandeel van een x percentage? Maar krijgt in dat geval de mens geen reden om te roemen in eigen prestaties? En is dat laatste niet op voorhand uitgesloten (Rom.3:27; 1Kor.1:29-31), zoals Paulus niet moe wordt dit altijd weer te benadrukken? Kortom, hoe zit dat?

Laten we in de eerste plaats vaststellen dat alles uit, door en tot GOD is (Rom.11:36). Dat is het ABC van de erkenning van God als GOD (Rom.1:21). Aangezien Hij de Schepper is van alle dingen kan er niets ontstaan maar ook niets bestaan buiten Hem om. Paulus verklaart op de Areopagus (Hand.17:25) over deze GOD :

Hij laat Zich ook niet door mensenhanden dienen, alsof Hij nog iets nodig had, daar Hij zelf aan allen LEVEN en ADEM en ALLES geeft.

U die deze blog leest, kan dat slechts doen doordat u ademhaalt maar ook ogen hebt die kunnen lezen en een brein om de betekenis te begrijpen. U hoort, loopt, praat, handelt, slaapt, eet en drinkt omdat GOD u daartoe in staat stelt. Ook de meest (zogenaamd) triviale menselijke activiteiten zijn volledig een gave van God (Pred.3:13).

Als u God dankt voor het dagelijks eten dan is dat niet meer dan terecht. Maar betekent dit dat er geen mensenhand aan te pas is gekomen voordat het bij u op tafel kwam? Natuurlijk niet. Om het eten te kunnen betalen in de winkel moest er voor worden gewerkt. En voordat het eten in de schappen van de winkel lag moest er ook veel werk worden verricht, eerst door de boer en later door de handelaar, het transport en de winkelier. En voordat een maaltijd op tafel staat komt er doorgaans ook nog heel veel bij kijken in de keuken. En voordat het eten in uw maag terecht is gekomen schept u het op, snijdt u het, neemt u het tot u, kauwt u er op, enz. Maar pleiten al deze overwegingen tegen uw dankbaarheid aan God? Wordt het aandeel van God verhoudingsgewijs minder, wanneer we ons realiseren dat ook de mens een niet onbelangrijke plaats in het hele proces inneemt? Nee integendeel, want God doet niet alleen het gewas groeien, Hij stelt ook b.v. de boer in staat om te ploegen, te zaaien en te oogsten. Dat zijn weliswaar menselijke activiteiten maar slechts GOD maakt dit alles mogelijk.

Wanneer we op een geboortekaartje lezen dat ouders God dankbaar zijn voor het feit dat ze een kind uit Zijn hand mochten ontvangen, dan is dat niet minder waar omdat we weten dat de ouders zelf het kind hebben verwekt. Of omdat de moeder  ook een zwaar aandeel had gedurende de zwangerschap en de geboorte. Want ook dat alles is een gave van God. Of dat door ons als aangenaam of niet wordt ervaren, staat daar geheel los van.

Een laatste voorbeeld: wanneer we in een samenkomst van gelovigen God danken dat Hij ons bij elkaar bracht dan is dat niet minder waar omdat we zelf die samenkomst hebben gepland, aangekondigd en ook zelf de reis hebben ondernomen om daar te komen. Het wezenlijke punt ook hier is, dat ook al die tussenschakels volledig van God afhankelijk zijn.

Deze voorbeelden uit het alledaagse leven maken duidelijk dat gaven van God niet per definitie buiten de mens om gaan. Welnu, dat geldt ook voor geloof. Geloof is uit het horen en dus moet er iemand zijn die dat Woord spreekt. Dat is geen kwestie van een fifty-fifty aandeel, 50% van God die  zijn Woord geeft en 50% van de mens die het doorgeeft. Nee, het is 100% van God, want ook de prediker schakelt Hij in, Hij bekwaamt hem en doet hem Zijn Woord spreken. Die prediker is slechts een instrument, door God zowel vervaardigd als gebruikt. En dat geldt ook voor de mens die wordt overtuigd door het Woord. Dat is Gods prestatie, ook al wordt de mens aangemoedigd om het Woord te aanvaarden. Van dezelfde orde zijn ook aanmoedigingen in de brieven om in het Woord staande te blijven en daaruit te leven. God maakt daarin zijn wil aan ons bekend en wanneer wij daar gehoor aan geven, dan is het God die zowel het willen als het werken in ons uitwerkt (Filp.2:12). Karakteristiek voor geloof is juist dat de mens onderkent dat aan God ALLE eer toekomt, ook daar waar de mens wordt ingeschakeld.

Reageer op Facebook

Delen: