de wet kwam 430 jaar later…
17-10-2011 - Geplaatst door Andre PietIk bedoel dit: de wet, die vierhonderd dertig jaar later is gekomen…
Galaten 3:17
Het telkens weerkerende voorbeeld van geloof in Paulus’ brieven is Abraham. Dat speelt ook een grote rol in zijn polemiek met de judaïsten, die de gelovigen uit de volken onder de wet wilde brengen. Abraham was een vriend van GOD en een rechtvaardige op grond van geloof in GODS onvoorwaardelijke belofte (Gen.15:6; Gal.3:6; Rom.4:3). Hoe konden judaïsten beweren, zo betoogt Paulus, dat een leven uit geloof onmogelijk is zonder de wet? Immers, toen Abraham de belofte had ontvangen, zou het nog vierhonderd dertig jaar duren (!), voordat zijn nakomelingen zouden arriveren bij de Sinaï om de stenen tafelen in ontvangst te nemen. Al die eeuwen kende men geen wetten omtrent sabbat, kosher eten en drinken, feestdagen, etc.
Stellen we de periode van Adam tot Christus op vierduizend jaar, dan beslaat de tijd van Israël “onder de wet” (pakweg vijftienhonderd jaar) nog geen veertig procent van die hele periode. Gedurende vijfendertig eeuwen leefden mensen als Abel, Henoch, Noach, Abraham en Sara uit geloof – zonder wet. Het tijdvak “onder de wet” was slechts een intermezzo, zo betoogt Paulus. Tot op Christus.
De wet is dus een tuchtmeester voor ons geweest TOT CHRISTUS, opdat wij uit geloof gerechtvaardigd zouden worden. Nu echter het GELOOF gekomen is, zijn wij niet meer onder de tuchtmeester.
Galaten 3:24,25
En daarmee is de situatie sinds (de opgewekte) Christus voor wat betreft de wet, weer identiek aan de tijd vóór Sinaï. Ook nu leven we weer puur uit geloof in wat GOD beloofd heeft. Met dat verschil dat de belofte aangaande het komende ZAAD van Abraham, inmiddels vervuld is.