de mens ziet aan wat voor ogen is…

Zondag 9 september mochten we weer de GoedBericht-studiedag beleven. Ondanks het mooie weer was de zaal goed gevuld met ruim honderd belangstellenden uit heel het land (klik hier voor enkele foto’s). Dit keer was het thema ‘de hemel in het midden’ waarbij het Bijbels wereldbeeld aan de orde werd gesteld. Eindelijk is het er dan een keer van gekomen. Nooit eerder heb ik de moed kunnen opbrengen om m’n nek hiernaar uit te steken. Want het is nogal wat: te vertellen dat de hemel, Gods tent en troon niet aan de buitenkant maar in het midden van de wereld staat. Dat zet ons wereldbeeld compleet op z’n kop. Maar het is deze voorstelling die zich aan ons opdringt  wanneer we Genesis 1 lezen. Ook niet meer dan logisch voor wie de centrale plaats die de Schepper toekomt, onderkent. Het is bovendien schitterend om het geïllustreerd te zien in de typologie van de tabernakel en de levende natuur.

Het probleem ontstaat uiteraard wanneer we dit beeld willen matchen met het ons vertrouwde wereldbeeld: een klein aardbollletje dat zweeft in een oneindig heelal. De foto’s van de aarde vanuit de ruimte bezien, kennen we allemaal. Mijn laconieke reactie tijdens de studiedag was: we zien de wereld kennelijk binnenstebuiten. En dat was geen grap. Het wiskundige verschijnsel van inversie is namelijk een serieuze mogelijkheid om de werkelijkheid te beschrijven. Wetenschappers van naam geven ruiterlijk toe dat het idee van een hemelruim dat zich niet buiten maar binnen de globe bevindt (hoe bizar het ook schijnt), onweerlegbaar is.

N.a.v. de studiedag heb ik nogal wat reacties gekregen en een flink deel daarvan gaan over het fenomeen inversie. Hoe moeten we ons een geïnverteerde (=binnenstebuiten gekeerde) wereld voorstellen? Met enig gevoel voor wiskunde is dat weliswaar perfect te calculeren maar ook dan blijft het ons voorstellingsvermogen tarten. Hoe interessant zulke exercities ook moge zijn, dat is niet waar het om gaat. God laat ons niet voor niets de wereld zien zoals we hem zien. Mijn stelling van de studiedag is geen ontkenning maar relativering van de waarnemingen van de wetenschap. De wetenschap bestudeert fenomenen: verschijnselen zoals ze zich aan onze ogen voordoen. De mens ziet de buitenkant. Geen punt, zolang we er maar van doordrongen zijn dat God het hart aanziet, de binnenkant (1Sam.16:7). Gods point of view is een totaal andere: Hij ziet de binnenkant, de hemel, zijn troon in het midden van de wereld.

Reageer op Facebook

Delen: