chronologie 20: na zes dagen

Eerder stelden we vast dat het herstel van Israël en daarmee ook de terugkeer van de HERE tot zijn volk, volgens de profeet Hosea zal plaatsvinden “na twee dagen”, “op de derde dag”. Daarbij bedenkend dat wat voor de mens een millennium is, voor de Heer als één dag is (2Petr.3:8, vergl. Ps.90:4. Dat zou ons niet mogen ontgaan, aldus Petrus. De twee dagen in dit verband zijn de tweeduizend jaar dat Israël zich in het graf van de volken bevindt, terwijl de HERE zijn aangezicht voor hen verbergt.

Veel ouder en ook veel bekender echter is de gedachte dat de komst van de Messias en de vestiging van zijn koninkrijk zal plaatsvinden “na zes dagen” en daarmee dus samenvalt met “de zevende dag”, de sabbat. Dan niet gerekend vanaf de eerste eeuw van onze gangbare jaartelling maar vanaf het begin van de mensheid. Zelfs in de de Talmoed, die al ver voor onze jaartelling ontstond, wordt deze visie naar voren gebracht aldus de Encyclopedia Britannica :

De visie die het meest veelvuldig naar voren wordt gebracht… is dat het Messiaanse koninkrijk duizend jaar zal duren… De wereld zal zes duizend jaar arbeiden en zwoegen; dan zal de duizendjarige Sabbatsrust aanbreken voor het volk van God in het koninkrijk van de Messias.

Is het niet opmerkelijk dat de Joden voordat Johannes het boek ‘de Openbaring’ schreef, reeds weet hadden van een duizendjarige Sabbatsrust? Uiteraard vooraf gegaan door zesduizend jaren menselijke arbeid.

In Matteus 17 wordt de geschiedenis van de verheerlijking op de berg beschreven. Een profetisch geladen gebeurtenis omdat het naar Jezus’ eigen zeggen vooruit wijst naar de komst van de Ben Adam in zijn Koninkrijk (Mat.16:28) wanneer de Messias in zijn heerlijkheid zal worden gezien. Later bevestigt Petrus dit in zijn tweede brief als hij verklaart:

16  Want wij zijn geen vernuftig gevonden verdichtsels nagevolgd, toen wij u de kracht en de komst (lett. PAROUSIA) van onze Here Jezus Christus hebben verkondigd, maar wij zijn ooggetuigen geweest van zijn majesteit. 17 Want Hij heeft van God, de Vader, eer en heerlijkheid ontvangen (…) 18 (…) toen wij met Hem op de heilige berg waren.

Op de heilige berg was Petrus getuige van een preview van de (weder-)komst van Christus. Hoe frappant is het dan dat deze gebeurtenis plaatsvond “na zes dagen” (Mat.17:1), oftewel op de zevende dag, een sabbat! Dat Lucas 9:28 zegt dat het ongeveer acht dagen was na Jezus’ voorzegging, is daarmee niet in strijd, integendeel. Want als Jezus deze woorden sprak op een donderdag dan was het acht dagen later dus een sabbat, oftewel de zevende dag.

De verheerlijking op de berg is zowel qua inhoud als qua tijdstip een bevestiging van de woorden van de profeten. Luister opnieuw naar Petrus’ commentaar:

19 En wij achten het profetische woord daarom des te vaster, en gij doet wel er acht op te geven als op een lamp, die schijnt in een duistere plaats, TOTDAT [DE ] DAG AANBREEKT …

Het aanbreken van deze (zevende) dag, is wat in Hebreeën 4:9 genoemd wordt, de “sabbatsrust” die overblijft voor het volk van God.

Delen: