Christus’ dood een genoegdoening?

Frinsel
Hans Frinsel, prominent schrijver in het maandblad ‘de Oogst’ stelt zich al jaren op als wachter op de muren van de christelijke orthodoxie. Hij waarschuwt voor vrijzinnigheid en modieuze stromingen die de christenheid in zijn ogen op dit moment bedreigen. Scherp laat hij zien hoe de achterban van de EO in nog geen twee decennia tijd, van haar oorspronkelijke standpunt is afgedreven en dezelfde weg gaat als ooit de NCRV. 

Bijbels of traditioneel?
Frinsel verdedigt naar zijn zeggen het Bijbels gedachtengoed maar hanteert helaas, in de praktijk al te vaak het zwaard van de klassiek-orthodoxe leer. Zo is op de website van Habakuk een ARTIKEL geplaatst waarin Frinsel het opneemt voor het leerstuk dat Jezus stierf als genoegdoening voor onze zonden. Kennelijk in de veronderstelling verkerend dat hij daarmee op Bijbelse grond zou staan. Inderdaad, Frinsel hanteert oude termen, echter niet uit de Schrift maar uit de klassiek kerkelijke belijdenisgeschriften afkomstig. Zich daarbij niet realiserend dat de grote ontsporing, toen reeds was ingezet.

genoegdoening en plaatsvervanging
Want waar spreekt de Schrift over God, die op het kruis genoegdoening ontving? Of dat Jezus plaatsvervangend stierf? Frinsel haalt Jesaja 53:5 aan: “… de straf die ons de vrede aanbrengt, was op hem” en suggereert dat de lijdende knecht hier Góds straf droeg. Maar dat staat er niet, integendeel! De mensen meenden dat. “… “wij hielden hem voor een geplaagde, een door God geslagene en verdrukte…” (53:4). De straf die ménsen Jezus oplegde (de kruisiging), was op hem. Het is waar, het behaagde JAHWEH dat Jezus werd verbrijzeld (Jes.53:10), echter niet als genoegdoening maar als bewijs van Gods ultieme liefde (Rom.5:8). Geen haat zo groot, of Gods liefde overtreft dit altijd! Door het bloed van het kruis zal elk schepsel worden verzoend (Kol.1:20), d.w.z. veranderen van een vijand in een liefhebber van God. Maar ja… deze universele impact ontkent Frinsel pertinent. De Schrift zegt het weliswaar luid en duidelijk maar de klassieke belijdenissen weerspreken het…

andere misverstanden
Zo staan er in het korte artikel van Frinsel nog veel meer misverstanden. Waar leert de Schrift dat op het kruis van Golgotha het offer gebracht werd, zoals Frinsel stelt? Zeker, op Golgotha werd het Lam geslacht – maar vindt het offer niet plaatst ná de slachting? Waar leert de Schrift dat op het kruis onze schuld vereffend werd en voor onze zonden betaald? Ik lees het nergens en het hele idee daarachter is ook een ontkenning van vergeving. Immers, als voor onze zonden (plaatsvervangend) betaald is, wat valt er voor God dan nog te vergeven?

Christus stierf voor onze zonden – niet om ze te betalen, maar om ons ervan te bevrijden (vrij te kopen; Ef.1:7). Christus moest sterven…  om op te kunnen staan en zo onvergankelijk leven aan het licht te brengen (2Tim.1:10). Dat Hij daarbij de kruisdood moest sterven, was om Gods overtreffende liefde te bewijzen en zo vijanden te verzoenen (Rom.5:8). Dát zijn Bijbelse (ant-)woorden!

het kruis satan’s nederlaag?
En dan ten slotte nog het misverstand waar Frinsel’s artikel mee opent: “Satan weet dat het kruis (…) zijn nederlaag betekent”. Ook dat is uitdrukkelijk niet waar. Satan meende namelijk dat het kruis zijn overwinning betekende. Het was drie dagen later, toen de verzegelde steen werd weggerold, dat Christus “de overheden en machten heeft ontwapend en hen openlijk ten toon heeft gesteld” (Kol.2:15). Wanneer de tegenstander dát had geweten, zou hij “de Heer der heerlijkheid niet hebben gekruisigd” (1Kor.2:8).

———————————
Enkele relevante links:

waarom was dat bloed nou nodig?
zes misvattingen over Alverzoening
waarom moest Christus sterven?
de losprijs is betaald – hoezo?

Delen: