bekering?

Soms krijg ik het verwijt dat ik geen bekering predik of dat op GoedBericht daar te weinig nadruk op wordt gelegd. Nu geef ik toe dat ik het woord ‘bekering’ zelden gebruik. Maar dat heeft een goede reden. ‘Bekering’ is een tamelijk ongelukkige weergave van de verschillende woorden die de Schrift daarvoor kent (‘teshoevah‘, ‘epistrepho‘ en ‘metanoia‘). Laat ik dat kort toelichten.

terugkeer
Het Hebreeuwse woord ‘teshoevah‘ betekent letterlijk ’terugkeer’. B.v. het volk Israël dat terugkeert naar God en de Torah. Of terugkeert naar het land der vaderen (Jer.50:19). Bij terugkeer gaat men naar een plaats waar men eerder was. Niet ‘bekering’ maar ’terugkeer’ komt het dichtst in de buurt van het Hebreeuwse ‘teshoevah‘.

omkeer
Het Grieks kent twee woorden die nogal ver uit elkaar liggen maar in de gangbare Bijbelvertalingen beiden met ‘bekering’ worden weergegeven. Het eerste is ‘epistrepho‘, dat duidt op ‘omkeren’. Soms letterlijk, zoals bijvoorbeeld in Matteüs 9:22.

Maar Jezus keerde Zich om, zag haar en zeide…

Maar ‘omkering’ kan ook figuurlijk zijn doordat iemand van richting verandert of een nieuwe weg inslaat (Hand.14:15).

bezinning
Het andere Griekse woord dat veelal met ‘bekering’ wordt weergegeven is ‘metanoia‘. Het laatste deel van dat woord (noia) duidt op ‘denken’ en het eerste deel (meta) op ‘met’ of ‘na’. ‘Metanoia‘ is letterlijk: na-denken, het best uitgedrukt in ons woord ‘bezinning’. Waar b.v. Petrus of Paulus hun toehoorders confronteerden met schokkende mededelingen, riepen zij hen op tot ‘metanoia‘, bezinning: denk goed na, bezin je (Hand.17:30)! ‘Metanoia‘ wordt soms ook vertaald met ‘berouw’ of ‘boetvaardigheid’ maar daarmee projecteren de vertalers meer hun eigen (on)begrip, dan dat ze het Griekse woord recht doen.

conclusie
Kort en goed: de woorden terugkeer, omkeer en bezinning doen veel meer recht aan de genoemde Hebreeuwse en Griekse woorden dan dat het woord ‘bekering’ doet.
Ter bezinning…

Delen: