altijd feest!

In de christelijke traditie kent men de veertig dagen vastentijd voorafgaand aan Pasen. Dat heet ‘de lijdenstijd’. Het voorschrift luidt dat men zich jaarlijks gedurende deze tijd zou onthouden van eten, drinken en/of andere genoegens.  En dan is het Paasfeest – voor één dag. Nou ja, het is de commercie die er nog een dag aan vastgeplakt heeft, maar dat is het dan.

De eerlijkheid gebied te zeggen dat de Schrift geen ‘kerkelijke kalender’ kent. Deze kalender stamt uit de vierde eeuw, gemaakt tijdens kerkelijke vergaderingen in Nicea met o.a. als doel om de eigen hoogtijdagen niet te laten samenvallen met “de hoogtijden van JAHWEH” zoals deze beschreven staan in Leviticus 23.

Dit motief mag op zichzelf al veelzeggend heten, maar wat te denken van de verhouding tussen veertig dagen vasten tegenover één dag feesten? Is dat geen disproportionele omkering? Verdroeg Jezus het moment van het kruis juist niet, vanwege de blijvende heerlijkheid die het zou opleveren (Hebr.12:2)? Werd Hij niet eenmalig overgeleverd tot een vloek, opdat de zegen voorgoed aan heel de mensheid zou toevallen (Rom.5:18)? Stierf Hij niet één keer de vijandige kruisdood opdat ooit heel de schepping permanent verzoend zou worden (Kol.1:20)?

Paulus schrijft in Romeinen 6:9,10 dat Christus voor de zonde ééns voor altijd stierf om nu voorgoed te leven en nooit meer te sterven. Met als logische consequentie voor wie gelooft:

Reken jullie dus dan wel dood voor de zonde, maar levend voor God in Christus Jezus!
-Romeinen 6:11-

Om ons heen en in onszelf zien en voelen we wellicht dagelijks de uitwerking van zonde en dood. Maar geloof gaat niet uit van wat hier en nu, gezien en gevoeld wordt. Geloof gaat uit van wat GOD gedaan en gesproken heeft. Wat voor Hem telt. Welnu, de steen is van het graf afgewenteld. Definitief. Het oude is voorbij gegaan en het nieuwe is aangebroken in Christus Jezus (2Kor.5:17). Daar rekenen we mee. “Zo laat ons feest vieren…” (1Kor.5:8). Niet één dag om daarna over te gaan tot ‘business as usual’. Nee, we verblijden ons altijd, 24/7 in deze verrezen Heer (Filp.4:4). “Om de leer van God, onze Redder, te versieren in alles. Want de genade Gods is reddend verschenen aan alle mensen…” (Tit.2:10,11). Inderdaad, bijna niemand weet dit. Dat is ook niet zo vreemd als uitgerekend de instantie die de reputatie heeft het evangelie te beheren, dit met klem niet gelooft en verkettert.

Van oudsher worden tijdens deze dagen eieren in de tuin verstopt om door kinderen gevonden te worden. Opmerkelijk! Het ei als embleem van nieuw leven… verborgen… in de tuin (>de hof van Arimathea). Niet de theologische “wijzen en verstandigen” zoeken er naar maar spelende kinderen (Mat.11:25). Dat is het Goede Bericht: in “de laatste Adam” garandeert GOD leven en rechtvaardiging aan alle mensen (Rom.5:18; 1Kor.15:22, 45).

Alle mensen!!!!

Reageer op Facebook

Delen: