God is groter dan onze geloofsleer

In het Nederlands Dagblad van zaterdag 21 augustus stond een interview te lezen met prof.Jan Hoek. Hij is directeur van de Theologische Hogeschool van de Gereformeerde Bond en zelf ook hoogleraar. Hieronder een aantal uitspraken in dit interview (boldface lettertype is van mij, AP).

Ik hoop op God in de verwachting dat Hij aan het eind recht zal doen. Hoeveel kinderen zijn er niet omgekomen die nooit van God hebben gehoord, nooit van Jezus Christus als verlosser? Er is een verschil tussen wat wij in het geloof zeker weten en wat wij hoopvol mogen openlaten. Voor de uitverkiezing is er totaal geen grond in onszelf.

Die overtuiging laat toch ook ruimte voor de verwachting dat Gods genade alle grenzen doorbreekt? Er zal niemand zalig worden zonder het offer van Jezus Christus, maar daarmee is toch niet gezegd dat je daarvan per se in dit leven weet moet hebben gehad? In Christus is de ruimte onuitputtelijk.’’

Vertelt u dat ouders die hun kind in ongeloof zien gaan?

,,Je mag ze nooit opgeven in je voorbede en ze niet afschrijven. Een jongen van zestien in een gemeente waar ik veel kwam, vertelde zijn dominee dat hij niet meer naar catechisatie en de kerk zou gaan; hij geloofde niet meer in God. Zijn moeder wist daarvan.

Twee weken later kreeg de jongen een dodelijk ongeluk. De moeder kromp ineen bij de gedachte dat hij eeuwig verloren was.

Toen heb ik met haar gedeeld dat de Here God de generatie ongelovige Israëlieten in de woestijn liet uitsterven, maar dat degenen tot twintig jaar wel het beloofde land mochten binnengaan. Kennelijk houdt God rekening met een tijd van Sturm und Drang. Zonder te veel te zeggen wilde ik haar weghalen bij die loodzware gedachten.

Er is alle redenen om te hopen, God is groter dan onze geloofsleer. In het contact met studenten valt mij altijd weer op hoeveel wegen Hij gaat om mensen te raken.’’

De professor hinkt voortdurend op twee gedachten. Wat hij met de ene hand geeft, neemt hij met de andere weer terug. Een moeder die tobt over het eeuwig lot van haar overleden zoon, troost hij met een tekst die slechts op de klank af, met het probleem van de vrouw te maken heeft. Maar het is vals. Want wat nu als de zoon geen 16 jaar maar 21 jaar oud was geweest? Had de dominee dan ook deze tekst aangehaald? De hoogleraar wil graag orthodox zijn maar wanneer de grond hem te heet onder de voeten wordt (de hel is heet…), dan zegt hij: “God is groter dan onze geloofsleer”. Godzijdank! denk ik dan, maar wat is een ‘geloofsleer’ waard die GOD kleineert en dus van Hem een godje maakt!?

We mogen de eindbestemming van mensen “hoopvol openlaten”, zo stelt prof. Hoek. Let op hoe ook hier weer een dubbele boodschap doorklinkt. Het is innerlijk tegenstrijdig. Want wie hoopvol is aangaande iemands eindbestemming, gaat ervan uit dat het goed komt. Wie het echter ‘open’ laat, weet dat niet. Dus wat is “hoopvol openlaten”? Kijken we ook hier weer niet tegen een januskop aan? Op het pluche van de leerstoel van de Theologische Hogeschool hel en verdoemenis onderwijzen maar een moeder van een overleden zoon troosten met het tegenovergestelde….

Delen: