Matteüs 27:60 – leven uit de rots!

En Jozef nam het lichaam en wikkelde het in zuiver linnen, en hij legde het in zijn nieuw graf, dat hij in de rots had laten uithouwen ….

Het graf waarin Jezus gelegd werd, was in de rots uitgehouwen. Dat betekent dus dat toen Jezus ten derde dage verrees, er LEVEN uit de rots kwam. Onwillekeurig gaan de gedachten dan uit naar de geschiedenis dat het volk van Israël van de dorst dreigde om te komen in de woestijn.

Mozes zou de staf nemen en tot de rots spreken en de rots zou vervolgens levend water voortbrengen (Num.20:8). Verwijst dit niet naar wat God deed op de dag van de opstanding? De staf die Mozes moest nemen was sowieso al een embleem van opstanding. Het was immers de staf die ooit een levende slang was geworden. Maar het was ook de staf die kort tevoren amandelbloesem had voortgebracht (Num.17). Op deze wijze had GOD voor de ogen van zijn volk bewezen, wie de hogepriester van zijn keuze is.

Het is de staf waardoor we kunnen (op)staan. Het is ook de rots waarop we kunnen staan! Alles in de Schrift getuigt van opstanding en nieuw leven. Leven dat sterker is dan de dood!

Delen: