Galaten 2:20 – Christus leeft in mij!

Met Christus ben ik meegekruisigd, maar ik leef, niet meer ik, maar Christus leeft in mij.

De beeldspraak van “met Christus medegekruisigd” of “medegestorven”, “medebegraven”, “medeopgewekt” enz. komen we bijna in elke brief van Paulus tegen. De gedachte achter deze beeldspraak is de identificatie met Christus, d.w.z. wij worden inbegrepen in wat Hem overkwam. Het is belangrijk om dat scherp te krijgen. Bekend is dat Christus voor ons stierf. Maar in Paulus’ gedachtengang stierven wij ook met Hem. Sterker nog: het laatste volgt voor hem logischerwijs uit het eerste. In 2Korinthe 5:14 lezen we: “… één stierf voor allen, dus stierven allen”.

De waarheid hierachter is dat Christus voor allen stierf juist om allen in zijn dood en opstanding mee te nemen. Christus stierf niet plaatsvervangend zodat wij niet meer zouden hoeven sterven. Integendeel, Paulus schrijft: “met Christus ben ik meegekruisigd…”. Christus’ dood en opstanding is all-inclusive: heel de mensheid zal Hij doen delen in zijn levendmaking. Gelovigen getuigen daar nu reeds van. En de rest zal volgen, “ieder in zijn eigen rangorde” (1Kor.15:22,23).

Paulus rekent zoals God hem ziet: met Christus ben ik meegekruisigd en toch leef ik… want Christus leeft in mij! Dit is LEVEN voorbij het graf. Volmaakt! Het ‘oude’ ik telt niet meer. Christus leeft… in mij!

Delen: