Genesis 23:6 – een vorst van God

Hoor ons, mijn heer! U bent een vorst van God in ons midden; begraaf uw dode in de eerste keus van onze graven…

Hoewel Abraham zeer vermogend was, had hij geen bezittingen in het aan hem toegezegde land. Behalve dan dat hij nu een graf wilde kopen voor zijn familie. Een symbolische daad – want dit land was hen beloofd. Het overlijden van Sarah veranderde daar niets aan want Abraham geloofde in opstanding.

Abraham verbleef in het land als “een vorst van GOD”. Tot dusver bezat hij in Kanaän geen vierkante meter land en toch leefde hij er vorstelijk. En zijn omgeving onderkende die houding. Abraham deed geen pogingen om macht uit te oefenen. We lezen niet dat Abraham, zoals zijn neef Lot “in de poort zat” (Gen.19:1), de plek waar politiek wordt bedreven. Lot oefende in Sodom invloed uit maar kwelde daarmee ook dagelijks zijn rechtvaardige ziel (2Petr.2:8). Want Lot moest voortdurend schipperen en compromissen sluiten. Abraham keek wel uit. Hij wist: mijn tijd komt nog wel! Het land is aan mij beloofd en dus krijg ik het. Gratis voor niets. Abraham ging ook niet voor een beetje invloed. En zelfs niet voor veel invloed. Abraham was “een vorst van GOD”!

Delen: