Is Allah dezelfde als God?

Deze week las ik een discussie over de vraag of Allah dezelfde is als de God die we in de Bijbel leren kennen. Strikt taalkundig benaderd kan dit nauwelijks een kwestie zijn. Want waar de Fransen Dieu zeggen, en de Spanjaarden Dios, de Duitsers Gott, daar spreken de Arabieren van Allah. Arabische Bijbels spreken dus ook over Allah. Dat woord is geen islamitische uitvinding en ook niet exclusief voorbehouden aan de Koran of aanverwante bronnen. Allah is gewoon het Arabische woord voor God.

Allah in de islam

Iets anders is de vraag of de Allah van de Koran dezelfde is als de God van de Bijbel. Dan moeten we oppassen. Want de Bijbel en Koran vertoont een gedeeltelijke overlap. Overeenkomsten zijn bijvoorbeeld dat God/Allah de Schepper is van hemel en aarde, de enige God die zich o.a. openbaarde aan Abraham (Ibrahim) en Mozes (Musa) en Jezus (Isa). Dat (en nog veel meer), zijn aanknopingspunten tussen de Schrift en de Koran. Maar niet minder belangrijk zijn ook de talloze verschillen. Allah in de Koran draagt aan Ibrahim op om Ismaël (Ismaïl) te offeren in plaats van Izaak (Ishaq), zoals de oorspronkelijke geschriften van de Bijbel dit leren. Volgens de islam heeft God uitdrukkelijk geen zoon, wat ook staat vermeld op de islamitische Rotskoepel in Jeruzalem. Isa zou ook niet zijn gestorven aan een hout en is dus evenmin opgestaan uit de doden. Daarmee snijdt de Koran het hart uit de boeken van de Bijbel.

overeenkomsten en verschillen

De wijze waarop Allah in de Koran wordt voorgesteld verschilt dus hemelsbreed van de God van de Bijbel. In de Bijbel is God liefde – een mededeling die we in de Koran nooit zullen tegenkomen. Is daarmee de God van de Islam dus een andere God dan die van de Bijbel? Het is deze vraag die meestal tot een patstelling leidt. Ze lijkt onmogelijk eenduidig met ja of nee te beantwoorden. Want het hangt helemaal af van het facet waarop we focussen. Als de Koran spreekt van Allah als de ene Schepper van hemel en aarde, dan moet dit noodzakelijk dezelfde zijn als die we tegenkomen in de Schrift. Want er is maar één God, de Schepper van alle dingen. Maar als de Koran daarentegen zegt dat Allah geen zoon heeft, dan is deze Allah uiteraard niet de God van de Bijbel. Immers, alles in de Bijbel draait om de unieke (eniggeboren) Zoon van God die door Hem ook werd opgewekt uit de doden.

de God van het jodendom

De vraag of de God van de islam identiek is aan de God van de Bijbel zou trouwens met even veel recht gesteld kunnen worden over de God van het jodendom of die van het christendom. Maar die vraag hoor ik maar zelden gesteld. Het Jodendom gelooft niet in de God en Vader van Jezus Christus, maar dient ze daarom een andere God? Ik heb dat nog nooit in het Nieuwe Testament gelezen. Als b.v. Paulus in de synagoge de Joden het Evangelie brengt dan doen hij dit altijd met een beroep op dezelfde God die hij en zij dienen (Hand.13:17,26).

de God van het christendom

En hoe is het met de God van het christendom? Is dat dezelfde als die we in in de Schrift leren kennen? Daarop valt minstens zoveel af te dingen. Volgens de orthodox-christelijke leer sinds 'Nicea' is God een drie-eenheid wat een enorme verminking is van het Bijbels monotheïsme. Om niet te zeggen dat het verkapt polytheïsme is. Want met Paulus zeg ik "voor ons is er maar één God, de Vader" (1Kor.8:6). Dat is Hij die door Jezus Christus op aarde "de enige waarachtige God" (Joh.17:3) werd genoemd. Staat dat gegeven niet haaks op een doctrine die spreekt van "God de Zoon" en "God de Heilige Geest"? Is zelfs de islam op dit punt niet vele malen zuiverder dan het christendom?

een vruchtbaarder benadering

Realiseert iedereen die de Allah van de moslims een afgod noemt, hoe vernietigend de consequentie daarvan is voor het christendom? Als de moslims een afgod dienen, dienen de christenen dan ook afgoden? Zo niet, dan meet men met twee maten. Veel beter lijkt het mij, om het voorbeeld van Paulus te volgen die in de synagoge aansluiting zocht bij zijn toehoorders en tot hen sprak over "de God van onze vaderen" (vergl. Hand.22:14). Hij zocht gemeenschappelijke grond om op basis daarvan het Goede Bericht te vertellen. En zelfs op een ronduit polytheïstisch podium in Athene sloot hij aan bij de minimale Godskennis van zijn toehoorders. De onbekende god, voor wie zij een monument hadden opgericht, die maakte Paulus hen bekend (Hand.17:23). Hij vond in hun afgod een aanknopingspunt om de ene ware God te prediken.

Zou wat Paulus daarin deed, niet veel vruchtbaarder zijn dan moslims (die nota bene terecht claimen monotheïsten te zijn), te beschuldigen van het dienen van een afgod?

Delen: