de vrucht van de Geest is liefde

één vrucht

Het afgelopen GoedBericht-weekend in Maarn was (wederom) een belevenis! De vakantiehuisjes (met ongeveer zestig volwassen deelnemers) waren volgeboekt en met nog (in totaal) enkele tientallen daggasten konden we een paar dagen genieten onder (letterlijk en figuurlijk) een onbewolkte hemel. Gedurende vijf samenkomsten hebben we aan de hand van de Galaten-brief ons verdiept in hoe Gods Geest in ons leven vrucht kan zetten. “De vrucht van de Geest” – dat was het onderwerp. Speciale aandacht kreeg daarbij het gegeven dat “de vrucht” enkelvoud is. Het gaat om één vrucht en die vrucht heet: liefde. Galaten 5:22 zegt:

Maar de vrucht van de Geest is liefde:
blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.

In deze weergave is liefde is niet één van de negen eigenschappen van de vrucht van de Geest – het is de vrucht. Na de vermelding van de liefde behoort geen komma te volgen, maar een dubbele punt. De liefde als vrucht van de Geest, heeft acht kenmerken. Liefde is het ene woord waaraan Paulus enkele verzen eerder refereerde (Gal.5:14), toen hij schreef:

Want de gehele wet is in één woord vervuld, in dit: gij zult uw naaste liefhebben als uzelf.

de liefde in 1Korinthe 13

Dat liefde inderdaad de acht genoemde eigenschappen omvat van blijdschap, vrede, lankmoedigheid, enz., blijkt ook wanneer we dit vergelijken met de beroemde lofzang op de liefde in 1Korinthe 13. Direct of indirect vinden we alle acht eigenschappen van liefde terug in dit hoofdstuk. “Zij verblijd zich” (>blijdschap), “zij wordt niet verbitterd” (>vrede), “de liefde is lankmoedig”, “de liefde is goedertieren” (=vriendelijk, hetzelfde Griekse woord), enzovoort.

onvoorwaardelijk

De liefde waarover Paulus spreekt als vrucht van de Geest, is in het Grieks agapé. Dat is een liefde die onvoorwaardelijk is en daarin onderscheid zij zich van Griekse woorden als ‘phileo’ en ‘eros’, die eveneens met liefde verband houden. Bij ‘phileo’ en ‘eros’ vindt de genegenheid echter haar oorsprong in de aantrekkelijkheid van de ander. Bij ‘agapé’ is dat niet het geval. ‘Agapé’ is een constante, ook als de ander geen aantrekkelijkheid (meer) heeft en zelfs wanneer alle rechten op genegenheid zijn verspeeld. Het laat zich het best vergelijken met de liefde van ouders voor hun kind. Die liefde is ook (althans, normaal gesproken) onafhankelijk van hoe het kind zich gedraagt of er uitziet. Het kind is geliefd omdat het hun kind is. Dat is nooit ongedaan te maken.

de liefde Gods!

‘Agapé’ verwijst in de Schrift naar de liefde Gods. God houdt van elk schepsel (Ps.145:9) – het is immers zijn creatie! Hij laat nooit varen de werken van zijn handen. En aangezien Hij GOD is, wordt (zoals een lied dat zegt) ‘wat zijn liefde wil bewerken, niet ontzegd door zijn vermogen’. Hij zoekt het verlorene totdat Hij het gevonden heeft (Luc.15:4). Wandelen in de Geest (Gal.5:16) en dus ook in de ‘agapé’ (Ef.5:2) betekent: elk mensenkind zien als geliefd… door GOD. De vrucht van Gods inwonende Geest is de liefde van Hemzelf. Het is een liefde die niemand buitensluit en ook nooit faalt of voorbijgaat.

Reageer op Facebook

Delen: