GoedBericht.nl logo
English Blog

chronologie (12): de eerste helft van de laatste jaarweek

20-01-2016 - Geplaatst door Andre Piet

image22

De zeventig jaarweken in Daniël zijn een periode van vijfhonderd jaar, beginnend vanaf het woord van koning Kores om Jeruzalem te herbouwen. Dan.9:25

Weet dan, en versta: van den uitgang des woords,
om te doen wederkeren, en om Jeruzalem te bouwen,
tot op Messias, den Vorst,
zijn zeven weken, en twee en zestig weken

De eerste zeven weken (49/50 jaar) verwijzen naar de duur van herbouw van de stad. De daarop volgende tweeënzestig weken eindigen bij “Messias, de Vorst”. Wanneer de “Messias, de Vorst” zich aandient, zijn er negenenzestig jaarweken voorbij en dus is er nog één jaarweek te gaan. Het is vanaf dat moment dat de laatste jaarweek aanvangt, waarvan vers 27 het volgende zegt:

27 En HIJ zal voor de velen een verbond bekrachtigen, een week lang…

De HIJ kan hier niet anders dan “Messias, de Vorst” zijn, aangezien met de vermelding van Hem de voorgaande negen en zestig jaarweken werden afgesloten.

images9

“Voor de velen” (d.w.z. van Daniëls volk en van de heilige stad) zou de Messias een verbond bekrachtigen. Welk verbond dat is, staat hier niet bij. Maar het feit dat de Messias dit verbond bekrachtigt wijst in de richting van het beloofde “nieuwe verbond” waarvan elders in de profeten sprake is (Jer.31:31-34).

Deze laatste jaarweek is verdeeld in twee helften van ieder drie en half jaar. Want Daniël 9:27 zegt:

… in de helft van de week
doet Hij ophouden slachtoffer en spijsoffer…

Wanneer we naar de vervulling kijken van deze zeventigste jaarweek, dan voert dat ons naar de aanvang van Jezus’ publieke optreden. Hij werd gedoopt in de Jordaan en toen Hij daaruit opstond daalde de Geest in de gedaante van een duif op Hem neer (Mat.3:16). Dat was Jezus’ zalving zoals Petrus zegt in Handelingen 10:

37 Gij weet van de dingen,
die geschied zijn door het gehele Joodse land,
te beginnen in Galilea,
na de doop, die Johannes verkondigde,
38 van Jezus van Nazaret,
hoe God Hem met heilige Geest
en met kracht heeft GEZALFD.
Hij is rondgegaan, weldoende en genezende allen…

Bij zijn doop in de Jordaan werd Jezus gezalfd en daarmee ook de Messias (= gezalfd). Sindsdien verkondigde Hij aan zijn volk dat de tijd vervuld was en het Koninkrijk Gods nabij was gekomen (Mar.1:15). En daarmee was ook het beloofde nieuwe verbond nabij gekomen. Van Godswege werd Jezus’ prediking bevestigd met “krachten, wonderen en tekenen” (Hand.2:22). Vanuit de evangelieën kunnen we opmaken dat zijn openbare optreden ruim drie jaar heeft geduurd (Luc.13:7).

En hij zeide tot de wijngaardenier: Zie, het is nu al drie jaar, dat ik vrucht aan deze vijgeboom kom zoeken en ik vind ze niet. Hak hem om! Waarom zou hij de grond nutteloos beslaan?

Dat is in harmonie met het Johannes-evangelie waar we lezen dat tijdens Jezus’ publieke optreden van vier verschillende Pascha’s sprake is. De eerste keer in Johannes 2:13, de tweede keer in Johannes 5:1 (vergl. 4:35), de derde keer in Johannes 6:4 en het vierde Pascha (19:14) toen hij werd gekruisigd. Deze periode van ruim drie jaar matcht perfect met de eerste drie en half jaar van Daniël 9.

Het is bij de aanvang van het laatste Pascha dat Jezus sterft aan een kruis op het negende uur, dat is het uur van het gebed en het avondoffer (Hand.3:1). Precies tijdens het brengen van de offers scheurde het kolossale gordijn van de tempel zichtbaar van boven naar beneden (Luc.23:45). Dat was een Goddelijk ingrijpen. Het was de Messias die “slachtoffer en spijsoffer deed ophouden”.

Het woord voor ‘doen ophouden’ in Dan.9:27 wordt door de LXX weergegeven met ‘opheffen’. Dat is van belang omdat dit Griekse werkwoord door de Hebreeënbrief-schrijver wordt gebruikt in Hebreeën 10:9:

Doch daarna heeft Hij gezegd: Zie, hier ben Ik om uw wil te doen. Hij HEFT het eerste OP, om het tweede te laten gelden.

Met “het eerste” doelt de schrijver op de offerdienst onder het oude verbond (10:3-6). Welnu, deze offerdienst is volgens de Hebreeënbrief opgeheven door “het offer van het lichaam van Jezus Christus” (10:10). Dat het nog veertig jaar zou duren alvorens er een hardhandig einde aan de OT-ische offerdienst zou worden gemaakt, doet daar niet aan af (8:13). Principiëel werd de offerdienst opgeheven halverwege deze zeventigste jaarweek.

Het is tevens de vervulling van wat we lezen in Daniël 9:26:

En na die (zeven en) twee en zestig weken
zal de Messias afgesneden worden,
maar het zal niet voor Hem zelven zijn…

De Messias werd omgebracht door zijn eigen volk maar het was niet voor Hemzelf. Nee, want wat Hij deed (zoals vers 24 beschreef), was de overtreding toesluiten, de zonde beëindigen oftewel de ongerechtigheid verzoenen. Het was niet voor Hemzelf, of zoals een andere mogelijke vertaling luidt: Hij zal niet hebben. Dat wat de Messias als Vorst en “Koning der Joden” toekwam kreeg Hij niet maar in plaats daarvan stierf Hij de meest vernederende dood die maar denkbaar is.

In een volgende blog willen we nader stil staan bij wat er in de tweede helft van de laatste jaarweek plaatsvond. En ook daarna.

images_10

Reageer op Facebook

Delen: