Romeinen 7:7 – je zult niet begeren…?

… Want ook van begeerte zou ik niet geweten hebben indien de wet niet zei: jij zult niet begeren.

Paulus spitst het betoog vanaf hier tot aan het einde van het hoofdstuk toe op het laatste gebod over het niet-begeren. Een gebod dat veel dieper indringt dan alle voorgaande geboden aangezien dit niet slechts om gedrag gaat (diefstal, hoererij, enz.) maar het hart en de gezindheid raakt. Vandaar ook de ik-vorm – het treft de mens persoonlijk.

Overigens citeert Paulus incompleet. Want niet begeerte op zichzelf is het onderwerp in dit voorschrift (Ex.20:17), maar het begeren van de vrouw of iets anders dat van de naaste is. Maar iemand die gebukt gaat onder de last van de wet, ervaart deze nuance niet. Want hij worstelt en alle aandacht gaat naar pogingen om niet te begeren.

Maar het belangrijkste wat degene die zich “onder de wet” stelt ontgaat, is dat dit voorschrift helemaal geen opdracht en zelfs geen verzoek is. “Je zult niet begeren…” is een belofte! Het zet niet de Israëliet aan het werk maar het wijst op GOD die vervult! Want als Hij belooft, dan zal Hij het ook doen! Waar dat licht doorbreekt, verdwijnen alle tobberijen als sneeuw voor de zon!

Delen: