Romeinen 15:2 – pleasen of niet?

Een ieder van ons behage de naaste ten goede, tot opbouw, 3 want ook Christus behaagt niet zichzelf…

Voor wie Paulus’ brieven enigszins kent, zal de oproep om de naaste te behagen wellicht wat vreemd overkomen. Want schrijft de apostel niet in Galaten 1:10 (zie ook 1Thes.2:4) dat als hij nog mensen zou behagen, hij geen slaaf van Christus zou zijn? Is dat niet tegenstrijdig? Op het eerste gezicht misschien wel, maar het verschil zit ‘m in de context.

In Galaten 1 en 1Thessalonika 2 gaat het om het behagen van de naaste ten koste van het Evangelie. Dan is elke toegeeflijkheid of compromis uit den boze. Geen water bij de wijn! In Romeinen 15:2 echter gaat het om het behagen van de naaste ten koste van onszelf! Dat is een totaal ander motief en doeleinde. Onze eigen belangen zouden we altijd onderschikken waar dit de naaste ten goede komt en tot opbouw is.

Zo schrijft Paulus in 1Korinthe 9:21: “Ik werd voor de zwakken zwak opdat ik de zwakken zou winnen”. Altijd cijferde hij zichzelf weg en zo werd hij voor de Joden een Jood en voor de Grieken een Griek. “Voor allen ben ik alles geworden… Alles doe ik terwille van het Goede Bericht” (1Kor.9:20,21). Wat een voorbeeld!

Delen: