Handelingen 2:32 – waarvan wij allen getuigen zijn

Deze Jezus heeft God opgewekt, waarvan wij allen getuigen zijn.

De opstanding van Jezus Christus wordt in het Nieuwe Testament niet voorgesteld als een mystieke beleving, maar als een feit dat zich in de geschiedenis heeft voltrokken. Petrus verklaart op de Pinksterdag dat God Jezus heeft opgewekt, “waarvan wij allen getuigen zijn”. Dat ene woordje allen geeft de enorme kracht van dit getuigenis weer. Het betekent niet alleen dat er vele getuigen waren (meer dan vijfhonderd!; 1Kor.15:6), maar dat iedereen binnen de apostolische kring hetzelfde bevestigde. Er was geen enkele afwijkende stem, geen uitzondering. Het getuigenis was volledig unaniem. De apostelen hadden niets te winnen, maar alles te verliezen – en toch spraken zij als één man.

En dan dit: hún verkondiging begon in Jeruzalem, precies op de plaats waar Jezus kort tevoren gekruisigd was en waar het lege graf zich bevond. Als hun boodschap niet gesteund had op unanimiteit, was zij daar onmiddellijk ontkracht. Maar de beweging kon juist dáár niet worden gestopt. Het feit zelf stond — en hun eensgezinde getuigenis onderstreepte het.

Daarom is de opstanding geen wankel verhaal, maar een rotsvast goed bericht. God heeft vervuld van wat was voorzegd in de Schriften door Christus als eersteling levend te maken. Het is de garantie dat alle mensen zullen worden levend gemaakt… ieder in zijn eigen rangorde!

Delen: