Galaten 4:24 – twee verbonden

Deze dingen zijn zinnebeeldig want dit zijn twee verbonden. Eén van de berg Sinaï die tot slavernij baart. Dat is Hagar.

Hagar en Sara zijn twee verbonden. Het werkwoord ‘zijn’ is hier geen is-gelijk-teken. Waar het Grieks dit werkwoord gebruikt heeft dit gewoonlijk de betekenis van representatie. “… dit (brood) is mijn lichaam” (Mat.26:26) of “de tien hoorns zijn tien koningen” (Openb.17:12), enz. In zulke gevallen betekent ‘is’ of ‘zijn’: een voorstelling of uitbeelding van. Beeldspraak dus.

Hagar staat model voor het verbond dat werd gemaakt bij de berg Sinaï. Dat verbond was op voorhand slechts tijdelijk, zoals Paulus eerder had betoogd (3:19,23,24). Ismaël was de eerste zoon van Abraham, maar niet de beloofde zoon omdat hij was geboren in een positie van slavernij. Dat maakt Ismaël ook zo’n duidelijk type van het eerste verbond dat vierhonderddertig jaar na de belofte aan Abraham tot stand kwam (3:17). Had Paulus eerder al niet betoogd dat het volk sinds Sinaï onder voogdij stond en in de praktijk niet verschilde van een slaaf (4:1-5)?

De “twee verbonden” representeren respectievelijk “het oude verbond” en “het nieuwe verbond”. Slavernij en vrijheid. Hagar en Sara. Ismaël en Izaäk. Werken en genade. Vlees en Geest. Wet en genade. Het is het één of het ander…

Delen: