Galaten 2:9 – de besnijdenis & de natiën

… en de genade kennende die aan mij gegeven wordt, hebben Jakobus en Kefas en Johannes, die voor steunpilaren golden, aan mij en Barnabas de rechterhand van gemeenschap gegeven, opdat wij voor de natiën zouden zijn, maar zij voor de besnijdenis.

Officieel wordt hier afgesproken dat Paulus en Barnabas voor de natiën zouden zijn en Jakobus, Kefas en Johannes voor de besnijdenis. Laten we de formulering van de afspraak eens nauwkeurig bezien.

De bediening van de “steunpilaren” wordt niet geografisch afgegrensd. Alsof zij zich zouden beperken tot Israëls landsgrenzen. Het werkterrein van de “steunpilaren” wordt godsdienstig begrensd: tot het volk van de besnijdenis. Dat maakt groot verschil want ook in die dagen trof men joden en synagogen wereldwijd aan. Israël was immers (en is officieel nog steeds) verstrooid onder alle natiën. Daarom kon Petrus zijn eerste brief schrijven vanuit Babylon (1Petr.5:13). En Johannes schreef vanuit Patmos aan (joodse) ekklesia’s in Asia (Openb.1-3).

Paulus’ bediening daarentegen, is wel onbeperkt. Let er op dat het in deze afspraak niet gaat (zoals in 2:7) om de tegenstelling besnijdenis vs. voorhuid. Nee, Jakobus, Petrus en Johannes beperken zich tot “de besnijdenis” terwijl Paulus’ werkterrein universeel is: “de natiën”. D.w.z. “al de natiën” (Rom.1:5; 16:26). Inclusief de Joden onder hen (Hand.21:21). Een grenzeloze bediening!

Delen: