1Korinthe 15:33 – moreel en beschaving

Misleid jezelf niet; kwade samensprekingen bederven geschikte zeden.

Met de “kwade samensprekingen” doelt Paulus op de prediking (Gr. homilia) en conversaties onder de gelovigen. Wanneer daar leugens onweersproken blijven en mensen misleiden, zullen de gevolgen niet uitblijven. Er treedt bederf in. Het is dezelfde werking die we ook kennen van zuurdeeg. Reeds een klein beetje zuurdeeg maakt het hele brood bederfelijk.

Kwade samensprekingen bederven “geschikte zeden”. Laten we die term eens nader bezien. Het woord voor “geschikt” (Gr. chrestos) betekent nuttig of bruikbaar. Ook in de zin van aangenaam of goed. De “zeden” hier (Gr. ethos) duiden op gewoonten en gebruiken. Ons woord ‘ethiek’ herkennen we er direct in. Ethiek gaat over “geschikte zeden”. Opvallend dat Paulus het bederf van “geschikte zeden” niet wijt aan omgang met ‘zedelozen’ maar aan “kwade samensprekingen”. Eerder stelden we vast dat hij daarbij doelt op de bewering dat er geen opstanding van doden zou zijn (:12). Dat is behalve onwaar ook dodelijk voor “geschikte zeden”. Want het doet ontsporen in zowel denken als gedrag.

Maar positief geformuleerd: niets dat zozeer bijdraagt aan “geschikte zeden” als juist goede samensprekingen. Het Goede Bericht bezit de levendmakende kracht dat bijdraagt aan moreel (=zedelijke moed) en beschaving!

Delen: