1Korinthe 14:22 – een teken voor ongelovigen

… Ik zal spreken tot dit volk, en toch zullen ze geen gehoor geven aan Mij, zegt de Heer. Zodat de talen tot een teken zijn niet voor hen die geloven maar voor de ongelovigen. Maar de profetie is niet voor de ongelovigen maar voor de gelovigen.

Met het citaat uit Jesaja 28:11 maakt Paulus duidelijk dat het spreken in talen de vervulling van een profetie is. GOD zou vanuit de natiën, in een niet-Hebreeuwse taal, spreken tot Israël. Met daarbij de verzekering op voorhand dat het volk geen gehoor daaraan zou geven.

Dit is typisch onderwijs van Paulus. Want zijn bediening onder de natiën was gebaseerd op Israëls ongeloof (Rom.11:11). Als een rode draad loopt dit ook door het boek ‘Handelingen’. Paulus ging altijd eerst naar de synagoge waar hij steevast buiten kwam te staan, om vervolgens zich te wenden tot de natiën waar hij wel ingang vond. Het spreken in talen was een teken voor Israël dat de Heer ‘verhuisd’ was naar de natiën.

Het feit dat het spreken in talen een teken was voor Israël dat niet gelooft, voor ongelovigen dus, is opnieuw een aanwijzing dat dit fenomeen niet primair thuishoort in de ekklesia. Want daar komen juist gelovigen samen…

Delen: