mysterie of licht in het duister?

N.a.v. mijn laatste artikel waarin ik naar voren bracht dat God de satan geschapen heeft, zijn er nogal wat reactie’s op me afgekomen. Reacties van heel verschillende aard, moet ik zeggen. Sommigen waren enorm blij te vernemen dat de Bijbel een helder antwoord geeft op de vraag naar de herkomst van het kwaad. Dat God werkelijk GOD is en ook het kwaad een rol geeft in zijn allesomvattend Plan. Niet als doel op zich, maar als noodzakelijk decor en achtergrond voor het etaleren van Zijn goedheid. Anderen waren juist boos en verontwaardigd omdat ik in hun ogen een mysterie probeer weg te verklaren. ‘André Piet denkt zeker dat ‘ie God in z’n broekzak heeft?’
Nee, dat denkt André Piet niet. Als we het over GOD hebben, spreken we over Iemand die VOLSTREKT onbegrijpelijk is. Mijn vader zei vaak: als de schepping al zó groots en onbegrijpelijk is, hoe groots en onbegrijpelijk moet dan de Schepper Zélf wel niet zijn?! En zo is dat. Maar laten we deze God a.u.b. op Zijn Woord nemen. Waarom spreken van een mysterie als God Zelf licht brengt waar het ons duister is? Als God Zelf plechtig verklaart de Schepper van licht en duisternis en van goed en kwaad te zijn (Jesaja 45:7), wie zijn wij dan om te beweren dat hier niets met zekerheid over te zeggen valt? Dat lijkt bescheiden maar het is eigenwijs. Dat God de satan ooit heeft geschapen, dat hoef ik niet te verklaren. Maar ik stel vast dat Hij het gedaan heeft. Met alle kwalijke gevolgen van dien. Maar is dat een misser van God geweest? Of wist God wel degelijk wat Hij toen deed? Ik ben diep overtuigd van het laatste. God handelde met voorkennis. Hij verkondigde van den beginne reeds de afloop (Jesaja 46:10). En daarom blijft als een rots staan:
bij God gaat er NOOIT iets mis!

Delen: