kán het opnieuw mis gaan?
18-06-2004 - Geplaatst door Andre PietIn het eerder genoemde EO-artikel over hemel en hel (zie 11 juni) wordt de volgende interessante vraag gesteld en besproken.
11. Wie zegt dat later in de hemel de mens niet nóg eens in opstand komt tegen God?
In de schijnbaar volmaakte eeuwigheid was het mogelijk dat het kwaad ontstond in de vorm van de opstand van degene die aanvankelijk de lichtdrager was. Dit kon dus gebeuren en God heeft ervoor gekozen het kwaad volledig te laten gebeuren. Wie zegt, zoals in de vraag, dat dat in die ‘nieuwe eeuwigheid’ niet opnieuw kan gebeuren? Omdat God je bij wijze van spreken ‘over de rand kan laten kijken’ en zal zeggen: “Ziedaar de gevolgen”. |
Goeie vraag! Helaas is de reactie nauwelijks een antwoord te noemen. Ik laat maar rusten dat de Bijbel niets weet van een opstand van een figuur die ooit als lichtdrager (Lucifer) zou zijn geschapen. De Schrift zegt van de duivel kortweg dat hij “zondigt van den beginne” (1Johannes 3:8). Niet later dus, maar in aanvang. Maar dat terzijde.
Wanneer men er van uitgaat dat het kwaad ontstaan is door een opstand, dat niet in het draaiboek van de Schepper stond, dan hebben we een ZEER groot probleem! Want, in dat geval is er, vanuit het perspectief van God bezien, in het verleden iets fundamenteels MIS gegaan. Het kwaad is dan geïntroduceerd, zonder dat de Schepper dit in de planning had. Dat betekent een MISSER van de eerste orde! Anders geformuleerd: een ZONDE van de eerste orde (‘zonde’ en ‘doelmissen’ is hetzelfde). Maar daar blijft het niet bij. Wanneer God een misser beging in het verleden, doet ons dit dan ook niet het ergste vrezen voor de toekomst? Als het met een ‘volmaakte’ schepping in het verleden mis kon gaan, welke garantie hebben we dan voor een ‘volmaakte’ schepping in de toekomst? Lees het bijna vermakelijke antwoord van de schrijvers in het EO-artikel :
Omdat God je bij wijze van spreken ‘over de rand kan laten kijken’ en zal zeggen: “Ziedaar de gevolgen”.
Aha, in het verleden kon het mis gaan, omdat Gods schepselen nog onwetend waren omtrent de gevolgen van de zonde. Dat komt er op neer dat wanneer God zijn schepselen in het verleden beter zou hebben geïnformeerd, dan had al het kwaad dus voorkomen kunnen worden. Foutje dus. Maar, zo luidt de troost in het EO-antwoord: het zal God geen tweede keer overkomen. Biedt dit een solide basis voor onze toekomstverwachting?? Integendeel! Een God die een misser begaat, is domweg geen GOD. Zo iemand heeft namelijk niet alles in de hand. Hij is afhankelijk van wat zijn eigen creaties bedenken en doen. Die hebben, zo zegt men in de christelijke wereld, een ‘vrije wil’ (d.w.z. zij staan wat hun willen betreft, niet onder Gods controle). Zulke wezens zijn onvoorspelbaar en dús een gigantisch risico. Beseft u dat dit een rampscenario is?
Het échte, Bijbelse antwoord is dat er bij God NOOIT iets mis gaat. God WIST dat de mens naar de slang (die God Zelf gemaakt had) zou luisteren en zou eten van de boom van kennis. Hij WIST dat de mens op deze wijze kennis zou krijgen van het kwaad maar daardoor ook van het GOEDE. Daarom is de schepping ook NIET VRIJWILLIG aan de ijdelheid onderworpen, “maar om Hem die haar daaraan onderworpen heeft” (Romeien 8:20). GOD heeft allen onder de ongehoorzaamheid BESLOTEN. Niemand anders! Als vissen in een net. Onontkoombaar. Waarom? Paulus geeft dit magistrale antwoord:
“God heeft allen onder ongehoorzaamheid besloten,
OM zich over allen te ontfermen!”