gestorven en opgestaan… op de Olijfberg!

Wellicht vanwege de Paasdagen en de commotie rond de film ’the passion of the Christ’, is er een aanverwante kwestie dat momenteel sterk mijn aandacht trekt. Dat betreft de lokatie van Golgotha. Het is vrijwel onbekend, maar niettemin zijn er heel sterke Bijbelse aanwijzingen dat de plaats Golgotha (de heuvel Golgotha kent de Bijbel niet) gelegen was op de Olijfberg. Het sleutel-argument daarvoor is het volgende. We lezen in de evangeliën dat ten tijde van Jezus’ sterven, het voorhangsel van de tempel, van boven naar beneden scheurde en dat de Romeinse hoofdman beide gebeurtenissen met eigen ogen heeft zien gebeuren. In Matteüs 27 vers 50 tot 54 lezen we:

Jezus riep wederom met luider stem en gaf de geest. En ZIE, het voorhangsel van de tempel scheurde van boven tot beneden in tweeen, en de aarde beefde, en de rotsen scheurden (…) De hoofdman en zij, die met hem Jezus bewaakten, ZAGEN de aardbeving en wat er plaats had (letterlijk: de GEBEURTENISSEN, meervoud) en zij werden zeer bevreesd en zeiden: Waarlijk dit was een Zoon Gods.

Welnu, uitsluitend vanaf de Olijfberg had men zicht op de prachtige tempelgebouwen (Marcus 13:3) en op het reusachtige gordijn dat vóór het heilige hing (let op: niet vóór het heilige der heiligen). Volgens Flavius Josefus was dit gordijn maar liefst 24 meter hoog (vergelijkbaar met een acht-verdiepingen flat!) en 7 meter breed! Zelfs op een afstand van pakweg een kilometer was het gordijn nog heel goed te zien. De hoofdman zag het gordijn scheuren, tergelijkertijd met het sterven van Jezus. En dát bracht hem tot de erkenning: waarlijk, dit was Gods Zoon.

Een tweede gewichtige aanwijzing vinden we in Johannes 19 vers 20, waar we weliswaar in de vertalingen lezen “de plaats, waar Jezus gekruisigd werd, was dicht bij de stad” maar waar letterlijk staat: “nabij was DE PLAATS van de stad, waar Jezus was gekruisigd”. Aangezien “de plaats” een bekende Hebreeuwse aanduiding voor de tempel is (zie Johannes 4:20; 11:48; Handelingen 6:13,14, etc.), werd Jezus dus in de buurt van de tempel gekruisigd. Bekend is dat de kruisiging plaats vond buiten de stadsmuren, maar onbekend is dat het volgens Johannes 19 nabij “de plaats” was. Neem een plattegrond van Jeruzalem en stel vast dat deze topografische aanwijzing ons direct leidt naar … de Olijfberg.

Van belang in dit verband is ook wat we lezen in de Hebreeën-brief. In hoofdstuk 13 wordt betoogd dat Jezus “buiten de poort geleden” heeft (vers 12), als vervulling van de wet op het zondoffer, dat uitdrukkelijk “buiten de legerplaats” moest worden verbrand. Ten tijde van de opeenvolgende tempels in Jeruzalem, was dit “buiten de legerplaats” gelegen aan de oostkant van de stad, op de Olijfberg. Het was ook op de Olijfberg dat het offer van de rode vaars (Numeri 19) werd gebracht. Diverse bronnen in de rabbijnse geschriften laten over deze feiten geen enkele twijfel bestaan. “Buiten de legerplaats” was voor Hebreeuwse inwoners van Jeruzalem synoniem met: op de Olijfberg.

Wanneer Jezus inderdaad gekruisigd is op de Olijfberg, dan is het duidelijk dat op deze berg zich tevens Jezus’ graf bevond. Immers, het graf waarin Jezus gelegd werd, was “ter plaatse, waar Hij gekruisigd was” (Johannes 19 vers 41). Maar dát houdt in dat de fundamentele heilsfeiten van kruis, begrafenis, verrijzenis, hemelvaart en wederkomst, allemaal verbonden zijn met de Olijfberg! Is dat niet buitengewoon opmerkelijk? Heel het Evangelie is verankerd in wat plaatsvond (en zál plaatsvinden; Zacharia 14 vers 4) op “de berg genaamd de Olijf” (Handelingen 1 vers 12). De belangrijkste reden daarvoor is denk ik gelegen in de typologie van de olijf. Overweeg het volgende eens.
* De olijf als boom staat voor onvergankelijk leven. Het is namelijk een boom die in principe niet dood gaat, maar zichzelf regenereert (>wedergeboorte). Er zijn olijfbomen bekend die reeds duizenden jaren oud zijn. De olijf spreekt van Leven dat sterker is dan de dood.
* Aspirant koningen en priesters werden d.m.v. zalving met olijfolie in hun ambt gesteld. Parallel hiermee werd Jezus “krachtens onvergankelijk leven” gesteld tot Koning en Priester naar de ordening van Melchizedek (Hebreeën 7 vers 16, 17). Dit ambt bekleedt Hij op basis van het feit dat Hij het graf leeg achterliet… op de Olijfberg.
* Het eerste teken van leven na de zondvloed was een duif met een olijf-takje in de snavel. Ook hier verwijst de olijf naar leven dat tromfeert over de dood.
* Het licht dat in het heiligdom (> hemel) scheen, was licht van olijfolie – “het licht des levens”!
* Het hoeft na bovenstaande overwegingen niet meer te verbazen dat olijfolie alom bekend staat als gezond en genezend. Olijfolie op wonden werkt helend ( zie Lucas 10 vers 34) en in het eten bevordert het de vitaliteit.
* Nu we het tóch over typologie hebben, mag ook de Hebreeuwse symboliek niet ontbreken. Het woord voor olijfolie is ‘sjemen’ en is verwant aan het woord voor ‘acht’ (smoneh), maar ook voor ‘hemel’ (sjamaiem). Acht is het getal van een nieuw begin. Jezus stond op, “daags na de sabbat” (>Leviticus 23 vers 11). Dus na de zeven (>smoneh). De Levensvorst is momenteel onttrokken aan het oog en “is gezeten ter rechterzijde van de troon der majesteit in de hemelen” (sjamaiem).

Enfin, wie meer wil weten over Golgotha en het lege graf op de Olijfberg en nog veel meer bijzonderheden daaromtrent, raad ik beslist aan het boek ‘secrets of Golgotha‘ van dr.E.L.Martin te lezen.

Delen: