eeuw-ig verderf?

Van een bezoekster van de GoedBericht-site ontving ik onderstaande email:

Goede middag meneer Piet,

Er zijn zoveel dingen in de bijbel waar ik gewoon van geniet. Soms zo van de bewogenheid van God met mensen. Maar dan komen er weer teksten die mij onderuit halen. De Tessalonisensen-brieven, heel mooi. Maar dan de onderstaande teksten. Mijn vraag is: op welke mensen heeft dit betrekking? En wat is het eeuwig verderf?  Ik hoop op een antwoord want ik zit met deze dingen.

Vriendelijke groet,
….

⁸ Met vlammend vuur wraak doende over degenen, die God niet kennen, en over degenen, die het Evangelie van onzen Heere Jezus Christus niet gehoorzaam zijn. ⁹ Dewelken zullen tot straf lijden het eeuwig verderf, van het aangezicht des Heeren, en van de heerlijkheid Zijner sterkte…
2Thessalonika 2

Ik zou de vraagstelster natuurlijk kunnen doorverwijzen naar talloze artikelen op deze website, die in de loop der jaren over dit onderwerp zijn geschreven. Maar ik wilde een meer gericht antwoord geven, toegesneden op het begrip van iemand die kennelijk nog maar kort weet heeft van “de Redder van alle mensen”.  Gewoonlijk doe ik zoiets in een persoonlijke reactie. Maar omdat ik er er zeker van ben dat het antwoord ook nuttig kan zijn voor andere (vooral nieuwe) bezoekers, wil ik in deze blog nog eens kort ingaan op bezwaar nummer één (met stip), tegen ‘de redding van allen’.

eindeloos… dus hopeloos

Als er zoiets zou bestaan als een eeuwig verderf (of een eeuwige straf), in de betekenis zoals wij dat verstaan en zoals het woordenboek dat opvat, namelijk als eindeloos, dan is een redding van alle mensen uitgesloten. Beide concepten verdragen elkaar niet. Geen wonder dat de vraagstelster die onder de indruk is van Gods bewogenheid, geestelijk onderuit wordt gehaald, door een tekst waar sprake is van “eeuwig verderf”. Want als eeuwig eindeloos is, dan betekent dit dat het lot van velen hopeloos is… Alle mooie teksten over Gods bewogenheid en zijn vermogen om te redden, ten spijt.

aion géén eeuwigheid

De betekenis van het woord ‘eeuwig’ en ‘eeuwigheid’, is de bottleneck in deze hele kwestie. Maar ik zeg er direct bij: het probleem dat zich voordoet, bestaat uitsluitend in onze bijbelvertalingen. De originele woorden waarvan ‘eeuwigheid’ en ‘eeuwig’ de weergave zijn, hebben aantoonbaar niet de betekenis van een tijd zonder einde. Wanneer ik me even beperk tot het Grieks waarin het Nieuwe Testament werd geschreven, dan zien we dat ‘eeuwigheid’ de vertaling is van het Griekse woord ‘aion’. Maar is een ‘aion’ eindeloos? Nee, beslist niet. Zo spreekt de Schrift van “het einde van de aion” (Mat.24:3) of van “de einden der aionen” (1Kor.10:11) of  van “de voleinding der aionen” (Hebr.9:26). Hoe hebben de vertalers dit dan opgelost? Heel sneaky, door het woord ‘aion’ in zulke gevallen niet te vertalen met ‘eeuwigheid’ maar met ‘eeuw’ of ‘wereld’. Zou men consequent geweest zijn, dan hadden we in onze vertalingen gelezen over “het einde van de eeuwigheid”, “de einden der eeuwigheden” of van “de voleinding der eeuwigheden”. Maar dat is natuurlijk dwaasheid, omdat ‘eeuwigheid’ dan niet meer de betekenis zou hebben die wij er standaard aan toekennen: een tijd zonder einde, eindeloos. In de gangbare bijbelvertalingen lezen we over ‘eeuwigheid’ en ‘eeuw’ waarbij de indruk gewekt wordt dat het om verschillende begrippen zou gaan. Maar de waarheid is, dat in de Schrift beide begrippen volstrekt identiek zijn. Het verschil is uitgevonden door de vertalers. Niet om taalkundige maar om dogmatische redenen.

verduisterd

Een aion is een wereldtijdperk, waarvan er (volgens de Schrift) meerdere achter ons liggen (“van aionen her”; Ef.3:9) maar ook nog vóór ons (“de komende aionen”; Ef.2:7). Deze waarheid wordt in de gangbare bijbelvertalingen ten onder gehouden, waarmee ook het zicht ontnomen wordt op Gods “plan der aeonen” (Ef.3:11). Maar het is nóg erger: door van een aeon een eeuwigheid te maken, worden de ogen verblindt voor “de hoop van het Evangelie” (Kol.1:23)! Als een aion een eeuwigheid is, kunnen we onmogelijk geloven dat Jezus Christus “de Redder der wereld” is (Joh.4:42) en “de levende God een Redder van alle mensen” is (1Tim.4:10). Het Evangelie staat er mee op het spel!

eeuw-ig

Wat van ‘aion’ gezegd kan worden, is logischerwijs ook van toepassing op het bijvoegelijk naamwoord ‘aionios’, gewoonlijk vertaald met ‘eeuwig’. Zoals jarig verwijst naar jaar, waterig naar water, gelukkig naar geluk, zo verwijst eeuwig naar eeuw. Heel duidelijk komt dat naar voren in de uitdrukking “eeuw-ige tijden” die we een aantal keren in de brieven tegenkomen (b.v. in 2Tim.1:9). In de eerste plaats maakt zo’n uitdrukking duidelijk dat eeuw-ig niet tegenóver tijd staat, maar juist daarmee verbonden is. De Staten Vertaling geeft “eeuw-ige tijden” dan ook vrij weer met “tijden der eeuwen”.  Deze eeuw-ige tijden hebben bovendien een begin, want we lezen over “vóór eeuw-ige tijden”. Zodat de aionen niet alleen een einde hebben maar ook een begin. Met recht dus aan tijden is gekoppeld.

eeuw-ig verderf

Terug naar de vraag over het “eeuw-ig verderf” in 2Thessalonika 1:8,9. Daar spreekt Paulus over het moment dat de Heer Jezus openbaar zal worden en gericht zal uitoefenen aan degenen die God niet erkennen. Hen zal een “eeuw-ig verderf” treffen. D.w.z. zij zullen omkomen (=verderf) en de eeuwen (“de aionen der aionen”) waarin Christus zal heersen (Openb.11:15), niet meemaken. Het Koninkrijk van Christus gaat aan hen voorbij. Zij zijn dan dood.

dood… totdat

Maar is dat het einde? Nee, want Christus moet heersen totdat Hij ook de laatste vijand zal hebben teniet gedaan. Dat is de dood (1Kor.15:25,26). En hoe doet Hij de dood teniet? Door allen levend te maken (1Kor.15:22-28)! Dat is de ‘finishing touch’ van Christus’ heerschappij. Zodat vervolgens, in “de voleinding van de aionen”, God alles zal worden in allen. Niemand is daarvan uitgesloten. Gericht, straf, verderf en oordeel hebben hun plaats en betekenis tijdens de afwikkeling van de aionen. Totdat… de dood voorbij is en het Leven zal aanvangen voor iedereen. Onvergankelijk leven! Eind goed, al goed!

Delen: