Sidney Wilson over aionen

Sidney Wilson (1911-1986) was een Bijbelleraar die op bekende namen als van Anne van de Bijl en Henk Binnendijk een onuitwisbare invloed heeft uitgeoefend. Sinds enige tijd is er ook een website waarin o.a. uit zijn nalatenschap wordt gepubliceerd. Rond 1963 werd in het blad ‘Kracht van Omhoog’ een serie artikelen gepubliceerd over de komende wereldcrisis, de wederkomst van Christus en het komende Koninkrijk. In deze serie gaat Wilson o.a.  in op het begrip ‘eeuwigheid’ en ‘aioon’. Graag geef ik hieronder een paar citaten daaruit door – al was het maar om het ook eens van een ander te horen…

Hoe lang duurt de eeuwigheid?
“Oneindig natuurlijk!”, zal iemand zeggen. “De eeuwigheid heeft toch geen einde?”
“Maar als “de eeuwigheid” oneindig is, waarom spreekt de Schrift dan over “eeuwigheden” in het meervoud? (…) Hebben we hier te maken met een soort dichterlijke wijze van uitdrukken of steekt er meer achter?

Na een paar toelichtingen, de volgende conclusie:

Wanneer deze uitdrukkingen alleen maar ‘dichterlijk’ werden gebruikt, dan zou te verwachten zijn, dat ze door elkaar werden gegooid. Maar het tegendeel is waar! De Bijbel is zéér konsekwent in het gebruik ervan!

Over “de komende aionen” zegt Wilson:

… de Bijbel spreekt niet alleen over “DE toekomende aioon”, maar ook over “toekomende AIONEN”. In het meervoud dus! (…)
Dat betekent, dat “de toekomende aioon” (…) niet het einde van alles is, niet de laatste aioon is, maar dat er nog meer aionen op volgen!

Het ‘eeuwig’ Priesterschap van Christus is niet eindeloos, aldus Wilson:

Nemen we nu even het probleem van het ’eeuwige’ priesterschap van Christus. Wanneer we alle teksten nagaan, waarin van dit Priesterschap wordt gesproken, ontdekken we het volgende:
a) Dat er ALLEEN wordt gezegd, dat Hij Priester is “TOT IN DE AIOON”
b) Dat er NOOIT wordt gezegd, dat Hij Priester is ” tot in de AIONEN” of ” tot in de AIONEN der AIONEN”.

Die aioon is de toekomende aioon: de tijd van het Vrederijk. En zoals reeds eerder gezegd, in dat Vrederijk zullen zonde en dood nog voorkomen, al zullen deze dan uitzondering zijn. Het is dus volkomen in overeenstemming hiermee, dat Christus Priester zal zijn “TOT IN DE AIOON”.

Het niet ontvangen van vergeving voor de lastering van de Geest, is evenmin definitief, aldus Wilson:

Het Griekse woord “aioon” betekent: een tijdperk. Toen Jezus zei: “het zal hem niet vergeven worden, noch in deze eeuw, noch in de toekomende”, bedoelde Hij (…): het zal zal hem niet vergeven worden, noch in dit tijdperk, in deze bedeling, noch in het toekomstige tijdperk”.

Het verschil tussen ‘eeuwigheid’ en ‘aionen’ illustreert Wilson als volgt:

Op het schetsje hebben we deze “toekomende aionen” getekend als een serie cirkels achter elkaar. Gewoonlijk wordt “de eeuwigheid” gedacht als een lange streep, een streep die oneindig doorloopt en dus nooit ophoudt. In Bijbelse tijden had men een geheel andere voorstelling: men zag de toekomst niet als een oneindige tijdsduur, als één lang lijn dus, maar als een serie perioden, een serie “aionen”…
Waar wij ons aan een bepaalde denkwijze gewend hebben, is het voor ons helemaal niet gemakkelijk om over te schakelen op deze, voor ons zo vreemde, denkwijze. Maar als we het niet doen, blijven we in de knoop met allerlei uitdrukkingen, zoals de genoemde “tot in alle eeuwigheden”.

En dan de vraag…

… is dit allemaal zo belangrijk? Maken we de zaak niet nodeloos gecompliceerd?
We moeten antwoorden: het is wel degelijk belangrijk! Wanneer we dit onderwerp een beetje verstaan, krijgen we veel nieuw licht op de Bijbel en daarmee op de toekomst.

Delen: