Efeze 4:29 – woord dat verschil maakt

Laat geen bedorven woord uit jullie mond uitgaan maar een goed [woord] tot opbouw van de behoefte, opdat het genade zou geven aan hen die horen.

Alle praktische richtlijnen die Paulus hier geeft hebben tot doel om de waarde van zijn onderwijs in de wandel (4:1) te vertolken. Daarbij schetst hij telkens het contrast tussen de oude en de nieuwe mens. Ging het in het voorgaande vers om het gebruik van de handen (stelen versus delen), in dit vers gaat het om de mond en wat daarvan uitgaat. Om ‘woord’ dus.

De oude mens is sterfelijk en aan bederf onderhevig (:22). Dat staat ook model voor het woord dat de oude mens spreekt. Het is bedorven. Het staat in contrast met de nieuwe mensheid die begint bij de opstanding van Christus en daarmee bij de overwinning op de dood. Het woord van de oude mens betekent afbraak. Dat van de nieuwe mens is goed en bouwt op. Woord van de oude mens is ijdel en leeg. Het spreken van de nieuwe mens daarentegen voorziet in behoeften.

Woord van de oude mens deprimeert. Maar woord van de nieuwe mens geeft genade aan de luisteraars. Genade, d.w.z. vreugde om niet. Het maakt blij!

Delen: