2Petrus 1:6 – zelfbeheersing

… in de kennis nu de zelfbeheersing…

Petrus beschrijft in deze verzen een keten van acht schakels. Beginnend in geloof. Geloof namelijk in de kostbare beloften van God (:4). En dan in vers 6 noemt Petrus ‘kennis’ waarin ‘zelfbeheersing’ gevormd wordt. Niet ‘door kennis’ maar letterlijk “in kennis”. D.w.z. in de sfeer van kennis, leert een mens zelfbeheersing.

Zelfbeheersing is niet het resultaat van wetten en verboden. Integendeel, die prikkelen een mens juist, als er even geen controle is, om het tegenovergestelde te doen. Wetten zijn alleen succesvol door dwang van buitenaf. Maar zelfbeheersing, is een innerlijke kracht om jezelf dingen te ontzeggen. Omdat je kennis hebt; je weet waarvoor je het doet. Zo lezen we 1Korinthe 9:25 van iemand die deelneemt aan een wedstrijd en zich daarom in alles beheerst. Zo’n sporter weet wat hij wil bereiken en dat doel motiveert hem zich te beheersen.

Zelfbeheersing is een kenmerk van “de vrucht van de Geest” (Gal.5:22). Let op: de eigenschap van een vrucht. Een vrucht die groeit waar een mens bekend gemaakt is met GODS belofte en dat gelooft (Gal.3:2). Je kunt onmogelijk beginnen bij ‘zelfbeheersing’. Het begint bij kennis: weten wat GOD toezegt! Dat is de drive van ware discipline.

Delen: