fatalistisch?

Van een bezoeker van deze site ontving ik de volgende vraag:

Als alles volgens Gods plan verloopt, ook in je eigen leven, waarom zouden we dan niet alles op z’n beloop laten?

ANTWOORD:
Laten we eerst vanuit de Bijbel vaststellen dat het waar is, dat alles (!) volgens Gods plan verloopt.

het voorbeeld van farao
Toen farao zich ongehoorzaam verzette tegen de oproep om het volk Israël te laten gaan, ging hij overduidelijk in tegen Gods wil. Niettemin was het God Zelf Die, toen farao dreigde te bezwijken onder de druk van de plagen, zijn hart versterkte, zodat deze ‘nee’ blééf zeggen. Want Gods ‘verborgen agenda’ was dat Hij Zijn kracht wilde demonstreren (Rom.9:15-18). En daarvoor was tegenstand nodig. De Bijbel staat vol met voorbeelden daarvan. Kernachtig samengevat: 

YAHWEH heeft ALLES gemaakt voor zijn doel,
ja, zelfs de goddeloze voor de dag des kwaads.
Spreuken 16:4

In Romeinen 9:19 stelt Paulus in de vorm van een rethorische vraag, dat nooit iemand Gods raad (‘wil’ is een foute vertaling!) heeft weerstaan. Waarmee gezegd is, dat bij GOD nooit iets mis gaat. Alles verloopt volgens Zijn ‘script’.

fatalisme?
Maar nu dan de vraag: maakt de overtuiging dat nooit iets mis gaat, fatalistisch?
Het antwoord is: nee, integendeel! De overtuiging dat alles een bedoeling heeft en dat alles naar Gods raad verloopt (Efeze 1:11) geeft een vreugde en vrede “die alle verstand te boven gaat”! Dat is het tegendeel van ‘fatalisme’ (fatal = noodlot = fataal).

Gods plan als vroom voorwendsel
Het gevaar van ‘fatalisme’ blijft echter een subtiele valkuil.
Omdat Gods raad alles omvat, ook het grootste kwaad, kan Gods plan nooit het sturende element in het leven van een gelovige zijn. Niet Gods verborgen bedoeling maar Zijn geopenbaarde wil geeft richting aan de gelovige. En dát wordt al te gemakkelijk vergeten. Een gelovige man b.v. kan (ondanks het Bijbelwoord geen ongelijk juk aan te gaan met een ongelovige), een ongelovige vrouw trouwen met het voorwendsel, dat als hij dat doet, ook dat past in Gods plan. Dat laatste is goddank waar, maar het is een drogreden om op basis daarvan tevoren keuzes te maken. Men zou in theorie ieder gedrag daarmee kunnen rechtvaardigen –  tot een gruwelijke moord aan toe. Achteraf, wanneer dingen eenmaal een feit zijn, kun je stellen dat het moest plaatsvinden. Maar wanneer keuzes nog gemaakt moeten worden, is speculeren over Gods bedoeling terwijl Zijn wil duidelijk is, niet veel meer dan vroom gekwezel.

het moest gebeuren – achteraf!
Een Bijbels voorbeeld. Toen de broers Jozef verkochten naar Egypte en hun vader bedrogen, was dat een groot kwaad. Toen zij deze misdaad beraamden, konden ze dit onmogelijk rechtvaardigen met het argument dat het moest gebeuren. Want dat het moest gebeuren is kennis en troost achteraf (Genesis 45:7). Nooit op voorhand.

conclusie
Kortom, wie gelooft zal naar vermogen doen, waartoe GOD hem of haar in staat stelt. Niet minder en niet meer. Wat buiten ons vermogen ligt kan met een gerust hart worden overgelaten aan de GOD, Wiens weg de beste is. De beste altijd!

Delen: