de wet… een schaduw

… daar de wet een SCHADUW heeft der toekomstige goederen, niet het beeld van die dingen zelf…
Hebreeën 10:1

Het lezen in Exodus en Leviticus, met al haar bepalingen voor de offerdienst, zal voor weinig mensen een favoriete bezigheid zijn. Het laat een bloederige en macabere indruk achter als we lezen op welke wijze bokken of stieren geslacht moesten worden. En de vele details over wat er vervolgens met het bloed en het vlees zou gebeuren. De schrijver van de Hebreeën-brief noemt de wet in het algemeen en de offerdienst in het bijzonder, uitdrukkelijk geen beeld maar een schaduw van hetgeen komen zou. Schaduw is het tegenovergestelde van licht. De wet en de offerdienst zijn in zichzelf duister.

Echter, een schaduw mag dan het tegenovergestelde van licht zijn… het bestaat wel bij de gratie van licht! Een schaduw toont contouren, een profiel. Slachtoffers verwijzen naar de werkelijkheid in de opgestane Christus. Naar Hem die als volmaakt en onschuldig ‘lam’ werd ‘geslacht’ om daarna als “welriekend reukwerk” in Zijn opstanding “ten derde dage” op te stijgen. Zie daar: schaduw en werkelijkheid. Een geslacht dier dat in stinkende rook opgaat is een schaduw. Duister en doods. Maar het toont de contouren van het Leven dat ooit aan het licht zou treden op die derde dag dat de steen werd weggewenteld…

Delen: